Charlotte, córka Debory, urodziła się w 1667 roku w zamku Montclave. W 1685 poślubiła Antoine’a Fontenay’a. W 1689 uciekła z mężem i synem na Haiti na rozkaz matki, która została aresztowana pod zarzutem czarów.

Rodzina Fontenay osiedliła się w Saint-Domingo i kupiła plantację, którą nazwali „May Fair”. Z powodu choroby Antoine Fontenay został praktycznie okaleczony, a plantacją zarządzała Charlotte. Była szanowana przez sąsiadów i niewolników, którzy uważali ją za czarownicę ze względu na jej niesamowity dar uzdrawiania.

Na prośbę Deborah Petyr van Abel udał się do córki, aby oddać jej rodowy szmaragd, a na miejscu zrozumiał, że demon już jej towarzyszy. Charlotte uwięziła go w chacie na klifie i trzymała tam, dopóki nie udało jej się zajść z nim w ciążę – bała się mieć dzieci z mężem, aby nie odziedziczyły jego choroby. Po zajściu w ciążę Charlotte pozwoliła Petyrowi odejść i zabroniła Lasherowi krzywdzenia go. Jednak duch jej nie posłuchał i wkrótce Petyr został znaleziony martwy. Opłakując Petyra, Charlotte wciąż zdołała urodzić bliźnięta – Jeanne-Louise i Petera.

Charlotte, która miała pięcioro dzieci i siedemnaście wnuków, żyła prawie 76 lat i zmarła w 1743 roku. W noc jej śmierci nad plantacją rozpętała się straszna burza, a rano znaleziono martwego jednego z synów Jeanne-Louise.